Dolly Parton blijft de wereld ook na zestig jaar verbazen. Onlangs bracht ze haar allereerste rockalbum, ‘Rockstar’, uit, waarbij ze bekende rocksongs vertolkt met de medewerking van grootheden als Sting, Sheryl Crow, Paul McCartney en anderen. In 2022 verraste ze de wereld al met haar debuutroman, ‘Run, Rose, Run’, geschreven in samenwerking met James Patterson.
Met een indrukwekkende catalogus van meer dan 3.000 liedjes beschouwt Dolly het schrijven van muziek als haar grootste prestatie. Haar muzikale talent erfde ze van haar moeder, die ook zong en gitaar speelde. Op tienjarige leeftijd begon Dolly professioneel op te treden en was ze al te horen en te zien op een lokaal radio- en tv-station. Haar debuutsingle, ‘Puppy Love’, lanceerde ze op elfjarige leeftijd in 1959, gevolgd door haar debuut in de Grand Ole Opry op dertienjarige leeftijd. In 1964 verhuisde ze naar Nashville om haar droom als zangeres na te jagen.
In de beginjaren van haar carrière vormde Dolly een succesvol duo met countryzanger Porter Wagoner. Hun samenwerking leidde tot enkele populaire albums, maar Dolly verlangde naar meer. In 1971 scoorde ze haar eerste nummer 1-hit in de countrycharts met ‘Joshua’ en trad ze voorgoed uit de schaduw van Porter met het aangrijpende ‘Jolene’ in 1973. Het hoogtepunt van haar solocarrière kwam met de emotionele ballad ‘I Will Always Love You’, persoonlijk gericht aan Porter, en later vertolkt door Whitney Houston, waardoor Dolly miljoenen verdiende.
De haat-liefdeverhouding met Porter Wagoner bereikte een hoogtepunt toen Dolly aankondigde dat ze solo wilde gaan. Porter dreigde haar aan te klagen, maar Dolly beslechtte het conflict met het schrijven van het ontroerende nummer ‘I Will Always Love You’. Hoewel ze later toch nog voor de rechter werd gesleept, markeert de song een keerpunt in Dolly’s carrière en werd het een van haar best verkochte nummers.
Dolly’s vermogen om zichzelf opnieuw uit te vinden, werd duidelijk in de late jaren ’70, toen ze de overstap maakte naar het mainstreampubliek met het album ‘Here You Come Again’. Het gebruik van een popproducer en haar cover van een song van Donna Summer resulteerden in commercieel succes, gevolgd door haar eerste Grammy Award. In de daaropvolgende jaren breidde Dolly haar invloed uit naar Hollywood en creëerde ze een imperium met films, albums, singles en zelfs het succesvolle themapark Dollywood.
Ondanks haar wereldwijde roem blijft Dolly terughoudend als het gaat om controversiële onderwerpen, vooral op politiek gebied. Ze vermijdt scherp commentaar en verkiest humor boven confrontatie. Dit bleek tijdens een prijsuitreiking waar collega-actrices hun ongenoegen uitten over Donald Trump. Dolly’s antwoord, met een knipoog naar haar borsten, getuigt van haar vermogen om delicaatheid en gevatheid te combineren.
In een podcast uit Dolly’s zus Stella haar verbazing over Dolly’s afstandelijke houding ten opzichte van de #MeToo-beweging. Dolly verdedigt haar keuze door te stellen dat ze niet de behoefte voelt om met protestborden door de straten te marcheren. Ze gelooft dat haar leven en keuzes voor zichzelf spreken.
Hoewel Dolly blijft schitteren op het podium, werpt de toekomst uitdagingen op met betrekking tot de gezondheid van haar man, Carl Thomas Dean. Na meer dan vijftig jaar huwelijk lijkt zijn gezondheid haar komende aandacht te eisen. Hoe deze nieuwe wending in Dolly’s levensverhaal zal uitpakken, blijft een intrigerend hoofdstuk in het boek van deze legendarische zangeres.
