Volgens cardiologen en experts kan liefdesverdriet écht lichamelijke schade veroorzaken. Door de heftige emotie komen zoveel stresshormonen vrij in het lichaam dat dat een direct effect op de hartspier kan hebben. Dat kan zo hevig zijn dat de hartspier verlamt en alle tekenen van een hartinfarct vertoont. In de cardiologie heet dit het ‘gebroken-hartsyndroom’. Een error in je brein, zo noemen therapeuten de intense pijn om een verbroken relatie.
Liefdesverdriet kan op alle leeftijden voorkomen en is misschien nog wel intenser wanneer je ouder bent. Als de kinderen het huis uit zijn, je je ouders bent verloren of andere dierbaren, kan het er extra inhakken. En nu één op de drie huwelijken op de klippen loopt, storten meer mensen zich weer op de datingmarkt, met alle kansen en risico’s van dien.
Bij liefdesverdriet ontstaat een ‘oerpaniek’, veroorzaakt door verschillende stofjes die in de hersenen vrijkomen: stresshormonen, maar ook stofjes die afkickverschijnselen veroorzaken. Volgens de biologische wetenschap wil het primitieve brein, dat vooral om voortplanting draait, zijn geliefde terug, want anders komt er geen nageslacht. Daarom hebben de woede en de paniek in het begin de overhand, tot het tot je doordringt dat de geliefde niet terugkomt. Dan volgen de depressie en de pijn.
“Herontdek jezelf na liefdesverdriet. Juist als je uit een langdurige relatie komt, weet je soms niet meer goed wat voor jou alleen het leven de moeite waard maakt. Wat is belangrijk voor je? Schilderles, een wandelvakantie, op yogaretraite? Ga ernaar op zoek.”
Klinkt dat niet wat sneu? Al die oudere vrouwen die opeens in stilteretraites gaan, naar Santiago de Compostella wandelen om zichzelf te herontdekken? Je kan er cynisch over doen, maar het is maar net hoe je erin staat, zeggen experts. “Het belangrijkst is dat je niet in de slachtofferrol blijft hangen, hoe verleidelijk dat ook is. Je moet je door de rouw ploegen, zeker. En ja, dat kost tijd, misschien wel een jaar. Of langer. Zéker als je na een lange relatie bent ingewisseld voor een jonger exemplaar.”
Want natuurlijk is er een verschil tussen het verdriet na een huwelijk van veertig jaar en het verdriet na een kortstondige, maar hevige verliefdheid. “Het eerste noemen we ‘liefdesrouw’, een vaak enorm pijnlijk proces dat gepaard kan gaan met een hechtingstrauma en lichamelijke klachten als artrose of diabetes, doordat de stress je weerstand verlaagt.”
Het wordt zorgelijk als de pijn na een jaar nog steeds niet milder is geworden. Als je depressief blijft, of als je fysieke klachten houdt. Als het verdriet ‘gestolde rouw’ is geworden. Wat ook zorgelijk is, is als je in de afwijzing blijft hangen, verbitterd raakt, ervan overtuigd raakt dat je niet de moeite waard bent, zeker na nog wat teleurstellende datingavonturen.
Waar het op neerkomt, is dat je grip moet krijgen op de pijn en je eigenwaarde en je veerkracht moet terugvinden. Als je denkt: alles is me afgepakt, is het zaak om na te denken waar je vandaan komt. Wat blijft, is je geschiedenis. Het kan verhelderend en troostend zijn om uit te zoeken hoe je moeder of je oma reageerden op tegenslag in het leven.
En durf om hulp te vragen aan vrienden of familie, bestrijd de aanvechting om in je eentje te blijven tobben. Neem eventueel een therapeut of coach onder de arm, zeker als je last hebt van aanhoudende depressieve gevoelens. En zie ook in dat een relatie niet alles is.
Een relatie wordt vaak opgehemeld door singles, maar een relatie is vaak ook gedoe en hard werken. Trek het leven breder dan alleen die partner die jou heeft verlaten. Je bent méér dan dat: je bent ook zus, moeder of vriendin. Je kan je vermogen en je behoefte om lief te hebben ook op andere mensen richten.
