Met haar bijna 80 jaar landde Diana Ross in het Antwerpse Sportpaleis als een onbetwiste legende. Hoewel de zaal wellicht een tikje te groot was voor het aangekondigde ‘zeldzaam intieme’ optreden, verliet de Queen of Motown het podium met een grote glimlach, afscheid nemend van haar dankbare Belgische publiek. Ondanks dat haar stem een zacht briesje is geworden in plaats van een orkaan, maakte Ross indruk met haar uitgebreide repertoire.
De avond begon met de discoklassieker ‘I’m Coming Out’, waarbij het Sportpaleis meteen in feeststemming raakte. Hoewel het optreden werd aangeprezen als ‘zeldzaam intiem’, creëerde de grote en niet helemaal gevulde zaal een onnodige afstand, ondanks de inspanningen van Ross. De setlist van een uur concentreerde zich op haar Motown-periode uit de jaren ’60 met de Supremes, waaronder hits als ‘Baby Love’, ‘Stop! In the name of love’, ‘Come See about me’, ‘Reflections’ en ‘You can’t hurry love’.
Na een kort interval keerde Ross terug in steeds extravagantere outfits en bleef ze onvermoeibaar entertainen, met de nadruk op feesten. Ondanks het ontbreken van enkele ballades, waaronder ‘Endless Love’ en ‘When you tell me that you love me’, liet ze het Sportpaleis swingen tot de afsluiter ‘Ain’t no mountain high enough’. Als kers op de taart kregen de fans zelfs een zinderende versie van ‘I will survive’. Diana Ross bewees dat leeftijd geen belemmering hoeft te zijn voor een onvergetelijk optreden.
